Never in your wildest dreams.

Onderwerp: Never in your wildest dreams. wo aug 07, 2013 4:17 am

De stem aan de andere kant van de lijn maakte hem pissed. Kon hij er wat aan doen dat er problemen waren met de stalling bij de wedstrijden? ”Misschien is het een beter idee om het aan Jaime te vragen mevrouw, die weet vast en zeker meer erover.” Dean had nog een laatste poging gegeven om vriendelijk over te komen en deze keer leek het wel degelijk z’n vruchten af te werpen aangezien er nog kort gemompel aan de andere kant hoorbaar was en toen werd opgehangen zonder een afscheid of iets dergelijks. Zuchtend rolde hij met zijn ogen waarna de iPhone weer in zijn zak verscheen en hij weer op de weg voor zich lette. Met een veewagen was hij maar richting de plaats gegaan waar ze alle wedstrijden hadden en aangezien hij een chauffeur had geregeld die reed hoefde hij zich niet druk te maken om telefoontjes op te nemen. Het idee dat hij straks die rode meid weer moest zien maakte hem al misselijk. Beter dat Ken er ook was, dat maakte het toch wel weer een beetje goed. Als ze maar niet dachten dat hij zich in ging houden door meningsverschillen, zo was hij niet en dat wist iedereen onderhand wel, dacht hij dan zo. Jaime was onderhand wel op de bestemming waar ze moesten zijn voor zover hij wist en Dean was, zoals meestal bij zulk soort dingen, chique op tijd. Kon ook niet anders, hij had nog veel teveel dingen moeten doen voor zijn vertrek. De mensen die niet meegingen hadden ook nog wel een paar vragen en doordat zijn broer er niet was om die te beantwoorden was hij de gelukkige, hiep hoi. Vandaag had hij sowieso geen goede dag en dat kon er ook nog wel bij om zijn dag compleet te maken. Gelukkig was hij nu onderweg en was hij er zelfs bijna voor zo ver hij wist.
Hij had gelijk dat het niet lang meer duurde voor ze er waren want binnen een uurtje stopte de wagen op de parkeerplaats voor zijn hotel. Jaime was nog bij de stallingen waardoor Dean afgezet kon worden bij het hotel en de wagen door kon rijden met zijn paarden. De deur deed hij voor zichzelf open waarna hij zijn koffer pakte en de deur weer dicht sloeg. Vervolgens reed de wagen door en liep hij richting de ingang van het hotel met het geluid van de rollende wieltjes van zijn koffer achter zich aan. Meteen kreeg hij de sfeer van een vakantie, maar dat zou dit dus echt niet worden, hij zou flink aan de boeg moeten maar door het serieuze trainen van de laatste tijd moest dat wel gaan lukken, als alles zou gaan volgens plan. Dean ging snel langs de receptie om in te checken en zijn sleutel op te halen waarna hij naar het soort plein in het midden van het hotel ging. Tot zijn verbazing verscheen iemand op zijn netvlies die hij liever ontliep, maar ja, dat was nu niet meer van toepassing aangezien ze hem toch wel had gezien. Misschien was het misselijk van hem om naar haar toe te gaan, maar toch deed hij het. Na een paar passen stond hij achter de roodharige meid en verscheen automatisch een grijns rondom zijn lippen. ”Hè, wat jammer, jij ook hier?” Natuurlijk wist hij wel dat ook Jade meeging om mee te doen aan de wedstrijden hier, maar ach, haar nu al boos maken zou hem vast en zeker alleen maar goed doen. Want ja, als je meestal extra je best deed om je wedstrijden goed te doen ging het negen van de tien keer alleen maar slechter, dacht hij dan zo. ”Ik wist niet dat je ook kans maakte om een van deze wedstrijden te winnen als je op natuurlijke wijze rijdt. Want ja, zeg nou zelf, zo vaak zie je niet dat mensen bitloos rijden om wedstrijden. Of wel, Jade?” Haar naam kwam sissend uit zijn mond en nijdig keek hij haar aan. Rustig, rustig. Galmde er vervolgens door zijn hoofd waarna hij zijn blik naar de grond liet glijden en even diep adem nam. Nadat hij weer rustiger was keek hij haar aan. Ook al wilde hij nu zo graag alles richting haar hoofd gooien moest hij zich wel inhouden, de lange dagen waren nog niet eens begonnen, hij móest wel. ”En denk maar niet dat ik niks in mijn schild voer omdat we ‘samen’ moeten werken, want weet je, dat boeit me geen ene moer.” Onverschillig trok hij toen zijn schouders op na zijn soort dreiging. ”Maar ja, het kan zo maar zijn dat ik niks verzin. Ik zou gewoon uitkijken.” Na zijn woorden liet hij zijn blik nog even over haar heen glijden en stond hij op het punt om zijn lichaam om te draaien en weg te lopen van haar, in de hoop dat ze hem tegenhield en iets terug zou zeggen. Want dáár loerde hij op.

_{+ Jade.}